داربست حاوی "کانادیبیول"راهی برای کمک به ترمیم ضایعات استخوانی

به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی به نقل از ایسنا، سلول‌های بنیادی مزانشیمی همواره به عنوان گزینه‌ای برای سلول درمانی ضایعات مختلف مطرح و مورد استفاده بوده‌اند. با توجه به توان تمایزی این سلول‌ها، می‌توان انتظار داشت که پیوند سلول‌های بنیادی مزانشیمی به محل ضایعات استخوانی، منجر به تمایز آنان به رده سلولی دلخواه و بهبود ضایعه شود، این در حالی است که تاکنون ساختار ایده‌آلی که ترمیم ضایعات استخوانی به‌وسیله سلول‌های بنیادی مزانشیمی را ممکن کند وجود نداشته است.

با هدف ساخت داربست مناسبی که مهاجرت سلول‌های بنیادی مزانشیمی به محل ضایعه و تمایز آنان به سلول‌های استخوانی را ممکن کند؛ دکتر باغبان اسلامی نژاد، امیر کمالی، دکتر احمد عریان، دکتر بهاروند و همکارانشان در پژوهشگاه رویان و دانشگاه شیراز، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن، داربستی از ژلاتین / نانو هیدروکسی پاتید (G/nHAp) ساخته شد که ریزکره‌هایی از جنس پلی‌گلایکولیک اسید (PLGA) دارای کانادیبیول (CBD) درون آن قرار گرفته بود.

سپس ساختار، تخلل و میزان تخریب داربست ساخته شد به کمک روش‌های آزمایشگاهی بررسی شد. پس از این سلول‌های بنیادی مزانشیمی به درون داربست انتقال یافته، داربست‌ها به محل ضایعه ایجاد شده در استخوان رادیال (یکی از دو استخوان ساعد) حیوان مدل آزمایشگاهی پیوند زده شد.

نتایج این پژوهش که در مجله بین‌المللی Materials Science & Engineering C به چاپ رسیده است، نشان داد، کانادیبیول موجود در داربست یاد شده باعث افزایش مهاجرت سلول‌های بنیادی مزانشیمی شده است.

همچنین، بیان ژن‌های مربوط به استخوان در سلول‌های پیوند شده با داربست دارای کانادیبیول افزایش یافته بود. بررسی‌ها نشان داد، ضایعه استخوانی ایجاد شده در حیوانات مدل، ۴ تا ۱۲ ماه پس از پیوند داربست حاوی سلول بهبود یافته و سلول‌های مزانشیمی به محل ضایعه مهاجرت کرده بودند.

بر اساس اعلام پژوهشگاه رویان، نتایج این پژوهش نشان داد کانادیبیول باعث تسهیل مهاجرت سلول‌های مزانشیمی به محل ضایعات استخوانی و تمایز آنان به استخوان می‌شود.