دکتر طیبی مطرح کرد:
تولید قطار ملی با ظرفیت ۲۵ هزار شغل در سال ۱۴۰۰/ اهمیت برگزاری مسابقات ملی مناظره
رییس جهاددانشگاهی درباره مهمترین اقدام و برنامه این نهاد در سال ۱۴۰۰ گفت: با توجه به توسعه حمل و نقل مترو در سراسر کشور و تعداد بسیار زیادی واگن که در تهران و سایر کلان شهرها نیاز است، تولید قطار ملی با ظرفیت ایجاد ۲۵ هزار شغل به صورت مستقیم را در سال جد
دکتر طیبی با تأکید بر اینکه ۸۵ درصد طراحی و ساخت این پروژه ملی در داخل انجام پذیرفته و مابقی آن تجهیزاتی است که ساخت آنها در ایران اقتصادی نبوده، ادامه داد: با توجه به توسعه حمل و نقل مترو در سراسر کشور و تعداد بسیار زیادی واگن که در تهران و سایر کلان شهرها نیاز است، موجب شده دست به اجرای این پروژه بزنیم و بتوانیم قطار ملی را در داخل تولید کنیم.
وی افزود: این پروژه ظرفیتی برابر با بیش از ۲۵ هزار شغل مستقیم و تا ۴ برابر اشتغال غیرمستقیم در کشور ایجاد میکند و تکنسینها و مهندسان ما به واسطه این پروژه میتوانند مشغول کار شوند. این پروژه میتواند الگوی خوبی برای سایر صنایع باشد، چراکه وقتی به توان ملی اعتماد کنیم و به جوانان فرصت و میدان بدهیم توان انجام کارهای بزرگ در کشور وجود دارد.
رییس جهاددانشگاهی همچنین درباره آخرین برنامه و رویداد برگزار شده این نهاد در سال جاری، یعنی برگزاری مسابقات ملی مناظره دانشجویان و اهمیت آن بیان کرد: یکی از مشکلات بسیار بزرگ در کشور و در طول تاریخ کشور ما که بعضاً باعث عدم توسعه یافتگی کشورمان شده، به اجماع نرسیدن نخبگان ما بر روی مصالح ملی کشور بوده است. این اجماع نیز باید براساس گفتوگوی علمی و در محیطی کاملاً اخلاقی انجام پذیرد، تا مطابق مصالح ملی به توافق برسیم.
دکتر طیبی اظهار کرد: وقتی به تاریخ کشورمان نگاه میکنیم، در دوره مشروطیت با مشکل به اجماع نرسیدن نخبگان روبرو بودهایم و روشنفکران و روحانیون در آن زمان برای اداره کشور نتوانستند به یک نقطه مشترک برسند و مشروطهای که با مدل و صورت خوبی آغاز شد، نهایتاً به دیکتاتوری رضاخانی ختم شد؛ در جریان نهضت ملی صنعت نفت ایران نیز مشابه چنین اتفاقاتی رخ داده است.
وی در گفت وگو با ایکنا ادامه داد: اکنون نیز در جمهوری اسلامی با این مسئله مواجه هستیم و نخبگان ما به اجماع بر سر مصالح ملی کشور نرسیدهاند و طی سالهای اخیر موضوعات مختلفی مانند برجام و FATF و یا تأکید بر انقلابی ماندن، موارد بحث و اختلاف نظر بوده است. مهم این است نخبگان ما به یک اجماع برسند و بر این اساس، برنامهریزی درازمدت انجام شود و یقیناً اگر این اتفاق بیفتد کشور میتواند به پیشرفت و ترقی دست یابد.