با همکاری وزارت بهداشت و پژوهشکده علوم بهداشتی جهاددانشگاهی انجام می‌شود؛

ارزشیابی اجرای برنامه‌ی خودارزیابی و خودمراقبتی میان‌سالان کشور

۱۴ مهر ۱۳۹۸ | ۱۵:۴۲ کد : ۱۱۹۶۷ پژوهشی
پژوهشگران پژوهشکده علوم بهداشتی جهاددانشگاهی با اجرای طرح مشترکی با دفتر سلامت جمعیت، خانواده و مدارس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به ارزیابی برنامه‌ی خودارزیابی و خودمراقبتی میا‌ن‌سالان برای اجرا در سطح کشور می‌پردازند.
ارزشیابی اجرای برنامه‌ی خودارزیابی و خودمراقبتی میان‌سالان کشور

به گزارش روابط عمومی پژوهشکده علوم بهداشتی جهاددانشگاهی، دکتر فرزانه مفتون مسوول طرح در این خصوص گفت: «برنامه ی خود ارزیابی و خود مراقبتی» توسط وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی برای اجرای آزمایشی ارائه شده است؛ در این برنامه "خود ارزیابی و خود‌مراقبتی؛ شیوه‌ی زندگی، سلامت جسمی، خطر سرطان‌ها و سلامت روانی اجتماعی" آموزش داده می‌شود.

وی افزود: در حال حاضر این برنامه در 10 شهرستان از دانشگاه‌های علوم پزشکی اجرا می‌شود و گروه سلامت جامعه پژوهشکده علوم بهداشتی به عنوان ارزیاب خارجی به ارزشیابی این برنامه می‌پردازد.  

مدیر گروه سلامت جامعه در این باره توضیح داد: این طرح با بررسی وضعیت قبل و بعد از آموزش گروه‌های هدف، اطلاعاتی را در اختیار قرار خواهد داد که به کمک آن می‌توان میزان نتایج و اثرات بعد از اجرای برنامه را با دقت بالاتری سنجید؛ بر این اساس می‌توان نحوه‌ی استمرار برنامه و نیز نحوه‌ی گسترش آن را در سطح کشور مشخص کرد.

عضو هیات علمی پژوهشکده علوم بهداشتی با بیان لزوم هماهنگی‌های علمی و اجرایی طرح اظهار کرد: تاکنون نشست‌های متعدد با مسوولان و کارشناسان اداره سلامت میان‌سالان وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی و نیز کارگاه تخصصی با حضور دانشگاه‌های علوم پزشکی مشارکت‌کننده برگزار شده است.

دکتر مفتون با اشاره به اهمیت خودارزیابی و خودمراقبتی در سیستم سلامت و در راستای ارتقای سلامتی افراد سالم و بیمار خاطر نشان کرد: نتایج خودمراقبتی برای افراد بیمار شامل کاهش علایم و عوارض بیماری است و در مورد افراد سالم پیشگیری از ابتلا در بسیاری موارد و تشخیص زودرس در سایر موارد نتایج ارزنده‌ای است که حاصل می‌شود.

وی بیان داشت: خودمراقبتی، اقدامات و فعالیت‌های آگاهانه، اکتسابی و هدف‌داری است که افراد به منظور حفظ حیات، تأمین و ارتقای سلامت خود و خانواده شان انجام می‌دهند و در آن افراد از دانش، مهارت و توان خود به‌عنوان یک منبع استفاده می‌‌کنند تا مسوولانه از سلامت خود مراقبت کنند. خودمراقبتی جایگزین مراقبت تخصصی و سازمانی نیست، بلکه مکمل آن و یکی از عوامل تعیین‌کننده میزان و چگونگی استفاده از آن است.